Minister Środowiska udzielił Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska upoważnienia do opracowania i prowadzenia procesu legislacyjnego projektu tzw. ustawy antyodorowej.

Jak podkresla rzecznik GIOŚ Milena Moryson-Kowalska główny inspektorat, przy opracowywaniu projektu ustawy uwzględni opinie zespołu doradców, składającego się między innymi z przedstawicieli nauki, (który został już powołany) oraz rozwiązania przyjęte w Kodeksie dobrych praktyk (https://www.mos.gov.pl/srodowisko/uciazliwosc-zapachowa/) oraz podejmie wszelkie możliwe działania, aby problem uciążliwości zapachowych rozwiązać.

W związku z postępem w zakresie monitorowania i technologii, inspekcja ochrony środowiska zamierza bazować na projekcie ustawy sprzed 10 lat i uwzględnić w swoich pracach szereg nowych rozwiązań, w zakresie określania i oznaczania przekroczeń w ramach uciążliwości zapachowych.

Głównym założeniem projektowanej ustawy – potocznie zwanej „antyodorową” – będzie wzmocnienie i wyposażenie organów samorządu terytorialnego, w szczególności organów gmin, w instrumenty prawne pozwalające na przeciwdziałanie uciążliwości zapachowej.

Obecnie wójt (burmistrz lub prezydent miasta) w zakresie przeciwdziałania uciążliwości zapachowej, ma ograniczone możliwości. Może jedynie w drodze decyzji nakazać osobie fizycznej podjęcie działań zmierzających do ograniczenia negatywnego oddziaływania na środowisko (art. 363 ustawy Prawo ochrony środowiska). Może nałożyć obowiązek wykonania przeglądu ekologicznego lub zastosowania kurtyn przeciwodorowych, a także zastosowania dezodoryzacji obiektu stwarzającego negatywne odczucia zapachowe.

GIOŚ zapowiada, że projekt nowej ustawy będzie szeroko konsultowany ze stroną społeczną, a także z przedsiębiorcami, których działalność wpływa na stan środowiska i wiąże się z emisjami zapachu.

Tylko w ubiegłym roku organy inspekcji ochrony środowiska rozpatrzyły ponad 1 tysiąc skarg, które dotyczyły uciążliwości zapachowej. Najwięcej skarg dotyczyło m.in. eksploatacji oczyszczalni ścieków, wykorzystywania komunalnych osadów ściekowych w rolnictwie oraz nieprzestrzegania przepisów ustawy o nawozach i nawożeniu.

Skargi dotyczyły ponadto: ferm zwierząt, zakładów przemysłowych, składowisk odpadów oraz sposobów postępowania z odpadami.

Prawo Unii Europejskiej w zakresie ochrony powietrza nie obejmuje zagadnień z zakresu przeciwdziałania uciążliwościom zapachowym, pozostawiając poszczególnym państwom członkowskim dowolność działania.

źródło: www.samorzad.pap.pl

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj