Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych to interdyscyplinarna jednostka naukowa działająca od ponad 65 lat. Prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie biopolimerów, biomateriałów, biotechnologii, nanotechnologii, polimerów i włókien syntetycznych, jak również celulozownictwie, papiernictwie oraz ochronie środowiska.

Instytut to przede wszystkim ogromny potencjał intelektualny zdolnych i kreatywnych pracowników naukowych, którzy działając wspólnie osiągają sukces w globalnym środowisku badawczo- rozwojowym.

Dyrektor Instytutu dr Radosław Dziuba od początku swojego urzędowania jako kierunek obrał promowanie projektów aplikacyjnych, rozwijanie wdrożeń oraz wykorzystanie nauki w gospodarce. Za swoje działania został nominowany do Polskiej Nagrody Inteligentnego Rozwoju w kategorii „Dyrektor Instytutu Przyszłości”.

Aktualnie grupa naukowców z Instytutu w składzie: Krystyna Wrześniewska-Tosik, Tomasz Mik, Tomasz Kowalewski, Ewa Wesołowska, Katarzyna Dziedziczak, Michalina Pałczyńska, Dariusz Dębiec, Magdalena Szalczyńska wspólnie z Uniwersytetem Rolniczym w Krakowie oraz przedsiębiorstwami CEDROB S.A. i POLTOPS Sp. z o.o. prowadzi prace nad innowacyjnym projektem NCBiR pt.: „Opracowanie innowacyjnych włóknin ochronnych z dodatkiem piór”.

Głównym celem projektu jest stworzenie koncepcji metod zagospodarowania odpadów piór z ubojni drobiu pożądanych z punktu widzenia ekonomii i skutków społecznych. W ramach projektu przewidziano opracowanie i wytworzenie w wyniku prac koncepcyjnych i badań przemysłowych wytycznych do wdrożenia produkcji dwóch grup ekologicznych włóknin z dodatkiem włókien keratynowych w postaci piór: typu A – do okrywania pryzm śniegu i typu B – do okrywania zasiewów mieszanki trawiasto – bobowatej na terenach trudnych, np. stokach narciarskich, nasypach kolejowych – opisuje dyr. Dziuba.

To, w jaki sposób gospodaruje się i w jaki wykorzystuje zasoby surowców odnawialnych jest podstawą gospodarki o obiegu zamkniętym. Stopień wykorzystania surowców zależy od wielkości zasobów oraz technologii ich przetwarzania. Ocenia się, że największy potencjał do wykorzystania w Polsce ma biomasa. Pióra drobiowe, które są ubocznym produktem uboju drobiu i stanowią nawet do 7 % wagi żywca i stanowią trudno biodegradowalny odpad. Dlatego zrealizowanie celów projektu ma ogromny wpływ na rozwój działań w zakresie gospodarki o obiegu zamkniętym.

Jadwiga Pasiut

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj