Na Wydziale Inżynierii Produkcji i Technologii Materiałów Politechniki Częstochowskiej opracowano nową technologię, dzięki której można wytwarzać lżejsze i bardziej odporne na korozję bimetalowe elementy ze stopów magnezu i aluminium. Naukowcem realizującym projekt był prof. Sebastian Mróz.

Zrealizował Pan projekt o nazwie „Podstawy procesowe wytwarzania nowej generacji prętów bimetalowych Mg-Al o zwiększonej odporności na korozję”. Co chciał pan opracować, jeśli chodzi o wytwarzanie tego typu materiału?

Chciałem dowiedzieć się, czy istnieje możliwość odkształcania materiałów dwuwarstwowych Mg-Al w procesie walcowania w wykrojach. Interesowało mnie, jak zaprojektować narzędzia – ich kształt – oraz jak w odpowiedni sposób dobrać parametry procesowe, czyli temperaturę i prędkość odkształcenia. Celem było także otrzymanie jak najcieńszej warstwy intermetalicznej pomiędzy tymi dwoma metalami. Decyduje to o wytrzymałości złącza i jego przydatności do dalszego przerobu z wykorzystaniem np. technologii kucia matrycowego.

Wyniki otrzymane w ramach projektu pozwolą w przyszłości tworzyć wyroby dla różnych branż, gdzie liczy się odporność na korozję i mała masa?

Tak. Przeprowadzone zostały pierwsze próby kucia elementu do śmigłowca, którym jest klamka. Wiemy, że dzięki wykorzystaniu naszego materiału masa produktu zwiększa się nieznacznie w porównaniu do wyrobów ze stopów magnezu, natomiast odporność na korozję wzrasta aż o 50 procent. Można go zatem użytkować przez dłuższy okres czasu. Jest to szczególnie istotne tam, gdzie wymagana jest redukcja masy, w wyniku czego ograniczymy zużycie paliwa i zanieczyszczenie środowiska.

Skąd pomysł, aby zająć się takimi wyrobami?

Od dwudziestu lat zajmuję się procesami wytwarzania prętów bimetalowych, a więc już od czasu doktoratu. Na początku były to różne układy typu stal-miedź oraz aluminium-miedź, aż do momentu, gdy w Polsce i na świecie pojawiło się duże zainteresowanie stopami magnezu. Niestety wyroby z tych stopów charakteryzują się słabą odpornością korozyjną. Ze względu na moją wcześniejszą działalność związaną z bimetalami narodził się więc pomysł, aby rdzenie magnezowe pokrywać warstwą aluminiową z wykorzystaniem metody zgrzewania wybuchowego.

Jak w kontekście podobnych przedsięwzięć na rynku wyróżnia się opracowana przez pana technologia?

W momencie składania wniosku byliśmy pionierami na skalę światową. Teraz pojawiają się pojedyncze rozwiązania, lecz wykorzystują one inną technologię niż zgrzewanie wybuchowe do wykonania wsadu. Wynikiem tych prac są pręty głównie z powłoką aluminiową z rdzeniem magnezowym o małej średnicy. Stąd też masa nie jest znacznie zredukowana. Nasz zespół osiągnął cel zarówno związany z wagą, jak i odpornością na korozję.

Projekt zakończony został w 2018 roku, lecz jego założenia będą kontynuowane w ramach większego programu Techmatstrateg, w którym Politechnika Częstochowska pełni rolę konsorcjanta.

Jakub Maksymowicz

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj