Technologia otrzymywania mikro- i nanowłókien w polu elektrostatycznym znana jest od kilkudziesięciu lat. Te opadając na kolektor prowadzą do powstania włókniny. Wytworzony w ten sposób materiał jest badany m.in. pod kątem zastosowania w opatrunkach, rusztowaniach tkankowych, systemach uwalniania leku, filtrach gazów czy wzmocnieniach kompozytów. Dzięki temu, że włókniny mogą być otrzymane z polimerów biodegradowalnych lub niebiodegradowalnych istnieje możliwość łączenia ich np. z lekami, cząstkami metali, ceramiki czy strukturami węglowymi.
Jednocześnie postać włókniny w niektórych obszarach aplikacyjnych może być ograniczeniem. By rozwiązać ten problem, w Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Metali Nieżelaznych w Gliwicach realizowany jest projekt „Technologia przekształcania mikro i nanowłókien otrzymywanych w polu elektrostatycznym w innowacyjne obiekty o zdefiniowanej średnicy i właściwościach”. Wyróżnione w ramach programu NCBR – Lider XII zadanie, realizowane przez zespół badawczy pod kierownictwem dr inż. Andrzeja Hudeckiego ma na celu opracowanie technologii przekształcania wyjściowych mikro- i nanowłókien w docelowe dzianiny i tkaniny.
Unikatowe rozwiązanie technologiczne będzie miało ogromne znaczenie między innymi w obszarze biomedycznym przy otrzymywaniu nowej generacji resorbowalnych siatek chirurgicznych, bandaży, opatrunków, wypełnień tkankowych oraz nośników leków. Budowana technologia może stać się fundamentem przyszłościowego wykorzystania mikro- i nanowłókien nie tylko w obszarze medycyny, ale również wszędzie tam, gdzie mamy kontakt z tekstyliami. Potencjał aplikacyjny opracowywanej technologii jest ogromny i może przyczynić się do powstania w przyszłości nowej generacji rozwiązań materiałowych dla wielu różnych sektorów gospodarki.
