W czasach misji Apollo, Księżyc był często opisywany jako ciało pozbawione wody. Późniejszy rozwój nauki spowodował, że naukowcy odkryli, iż woda jednak znajduje się wewnątrz Księżyca – w bardzo niewielkich ilościach, niemożliwych do wykrycia jeszcze kilkadziesiąt lat temu, gdy astronauci z misji Apollo przywieźli na Ziemię próbki gruntu księżycowego.
Odkrycie niewielkich ilości wody na Księżycu zrodziło pytanie skąd się wzięła. W najnowszych badaniach tego zagadnienia, międzynarodowy zespół naukowców porównał skład chemiczny i izotopowy w lotnym materiale księżycowym do składu materiału w kometach i w meteorytach będących odłamkami planetoid. Następnie obliczono proporcje wody, która mogła zostać dostarczona przez te dwie populacje obiektów (komety i planetoidy).
Wyniki wskazują, że ponad 80 proc. wody dotarło na Księżyc dzięki planetoidom podobnym do meteorytów z kategorii chondrytów węglowych. Proces ten następował gdy Księżyc był jeszcze otoczony oceanem magmy, zanim masywna skorupa zaczęła utrudniać dostarczanie znacznych ilości materii do księżycowego wnętrza. Podobny proces dostarczania wody zachodził także w przypadku Ziemi. Działo się to w okresie od 4,5 do 4,3 miliarda lat temu.
Badania zostały przeprowadzone przez interdyscyplinarny zespół, którym kierowała dr Jessica J. Barnes z The Open University, Milton Keynes w Wielkiej Brytanii.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
