Prof. Kucińska-Lipka wraz ze swoim zespołem w Katedrze Technologii Polimerów Politechniki Gdańskiej pracuje między innymi nad stworzeniem biodegradowalnego implantu, który najpierw wspomaga leczenie, a potem znika z organizmu. Prace badawcze zespołu dotyczą wyrobów biomedycznych mających zastosowanie między innymi jako biomedyczne implanty biodegradowalne, które najpierw wspomagą leczenie, a potem znikają z organizmu Badania prowadzone są pod konkretne zamówienia – ten projekt jest odpowiedzią na zapotrzebowanie otolaryngologów z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego poszukujących nowego rodzaju implantów.
Przy zabiegach laryngologicznych wymagane jest otwarcie czy poszerzenie kanału nosowego i założenie opatrunku, którego wymiana wiąże się z dużym dyskomfortem dla pacjentów. Rozwiązaniem jest stworzenie takiego materiału, który z jednej strony nasycony będzie substancjami działającymi przeciwzapalnie i wspomagającymi regenerację tkanek, a z drugiej nie musi być usuwany samoistnie z organizmu. Badania dotyczą opracowania implantu, który nie będzie wrastał w tkankę pacjenta tylko ulegnie degradacji. Ważnym aspektem opracowywanego rozwiązania jest również wysoka wytrzymałość mechaniczna implantu, dzięki której otwarte kanały nie zapadną się niwecząc cały wysiłek lekarzy. Kolejnym zagadnieniem bardzo istotnym jest sam proces rozkładu implantu – czas degradacji, który musi być wprost proporcjonalny do czasu porastania naszej tkanki, czyli gdy tkanka zaczyna porastać, implant powoli degraduje i zostaje wydalony razem z płynami ustrojowymi człowieka. Prace zespołu mają bardzo szerokie spektrum działania – opracowywane w ramach pracy doktorskiej mgr inż. Przemysława Gnatowskiego, implanty mogą być z powodzeniem wykorzystywane w stomatologii czy ortopedii i zastąpić np. tradycyjne metalowe śruby.
To jedno z rozwiązań „szytych na miarę” pozwalających dostosować terapię do potrzeb konkretnego pacjenta. Kolejną tematyką realizowaną w zakresie medycyny są prace zespołu dotyczące wspierania leczenia trudno gojących się ran. Takim rozwiązaniem są m.in. np. rusztowania tkankowe służące do odbudowy i regeneracji tkanki tkanek ludzkich czy opatrunki stosowane przy dużych oparzeniach skóry. Jedną ze składowych takich opatrunków są hydrożele, które po przyłożeniu do rany zapewniają jej ochronę, a ponadto mogą one zawierać w sobie substancje przeciwzapalne, antybakteryjne i przyspieszające proces gojenia. Ich struktura jest taka, że zapewniają wilgotność rany, dzięki czemu nie mamy tego efektu odrywania tkanki. Wszystkie badania prowadzone są pod kątem indywidualnych terapii dostosowanych do potrzeb pacjenta.
