Artykuł przedstawiający projekt pt. „Innowacyjna technologia odzysku germanu z odpadów polskiego hutnictwa cynku”, którego kierownikiem jest dr inż. Michał Drzazga z Sieci Badawczej Łukasiewicz – Instytutu Metali Nieżelaznych.

Na początek warto nadmienić, że uczony posiada doświadczenie we współpracy z przemysłem. Brał udział w 9 pracach zleconych przez przemysł oraz 3 projektach krajowych, w których był członkiem zespołu po stronie podwykonawcy. Brał także udział w realizacji zleceń dla polskiego i zagranicznego przemysłu, także w charakterze głównego wykonawcy. Jest współautorem 8 polskich patentów oraz 1 europejskiego wniosku patentowego.

Dr inż. Michał Drzazga posiada dorobek w zakresie działalności badawczo-rozwojowej. Jest autorem i współautorem 26 publikacji naukowych (w tym 14 z Impact Factor), 11 wystąpień na konferencjach krajowych i międzynarodowych (5 wygłoszonych osobiście), 18 posterów. Był laureatem programu stypendialnego DoktoRIS, stypendiów naukowych. Jest autorem >60 recenzji dla czasopism z listy JCR. Był opiekunem 3 prac magisterskich, prowadził ćwiczenia i zajęcia laboratoryjne z zakresu inżynierii chemicznej.

German jest ważnym surowcem znajdującym zastosowanie w szeregu nowoczesnych produktów. Został on uznany przez Unię Europejską za surowiec krytyczny dla jej gospodarki ze względu na ograniczone zasoby, a także zastosowania w kluczowych sektorach gospodarki takich jak telekomunikacja (światłowody zawierające german są głównymi elementami sieci teleinformatycznych wysokich prędkości, w tym 5G), wojskowość, medycyna (ze względu na przeźroczystość germanu i jego tlenku dla promieniowania podczerwonego znajduje on zastosowanie w elementach optycznych noktowizorów, czy termometrach bezkontaktowych, których popularność wzrosła w związku z pandemią CoViD-19), elektronika (german ma bardziej pożądane właściwości niż krzem), fotowoltaika (w panelach słonecznych w szczególności satelitów kosmicznych). Jednak w Unii Europejskiej, w tym także w Polsce, german nie jest obecnie odzyskiwany. Stąd też konieczność poszukiwania nowych źródeł tego ważnego pierwiastka.

Jaki jest zatem cel projektu?

Celem niniejszego projektu jest opracowanie technologii odzysku germanu z krajowych, odpadowych materiałów zawierających powyżej 50ppm Ge. German nie był dotąd w Polsce odzyskiwany i znalezienie dogodnego źródła tego metalu, jak również opracowanie odpowiedniej technologii od lat stanowi pewne wyzwanie. O jego skali może świadczyć to, że ogółem na świecie udaje się odzyskiwać jedynie 3% germanu zawartego w rudach cynku. Szacuje się, że w obiegach technologicznych polskich hut cynku może krążyć do 3 ton germanu rocznie. Zaproponowana technologia składać się będzie z dwóch głównych etapów – otrzymywania prekoncentratu oraz jego wzbogacania. Końcowym efektem będzie handlowy koncentrat germanowy zawierający minimum 10% Ge, tj. ponad 500 razy więcej niż w wejściowych półproduktach i materiałach odpadowych, który będzie można poddać dalszemu przetwarzaniu do czystego germanu i jego kluczowych związków jak czterochlorek germanu i dwutlenek germanu. Technologia ta pozwoli z pewnością zwiększyć niezależność surowcową Polski i Unii Europejskiej. A zależność ta jest obecnie bardzo istotna. Obecnie UE importuje ok. 35 ton germanu, z czego 60% przypada na Chiny.

Jakie wnioski?

Ogółem na świecie rocznie produkuje się 130 ton germanu, z czego około 2/3 w Chinach. Opracowana technologia pozwoli zwiększyć niezależność surowcową Polski i Unii Europejskiej. Zwiększenie dostępności germanu z pewnością wpłynie także na dalszy rozwój technologii opartych o german, w szczególności technologii światłowodowych, elektronicznych, czy urządzeń wykorzystujących elementy optyczne do zakresu podczerwieni. Może być to więc dodatkowy impuls do rozwoju nowoczesnej gospodarki opartej o innowacyjne technologie. 

Życzymy samych sukcesów.

Sebastian Wach

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj