Doświadczenia z początkowych etapów życia mogą determinować aktywność naszych genów w dalszej perspektywie, a nawet wpływać na długość życia – informują naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego.
Ich wnioski opublikowane zostały na łamach „Nature Aging” (DOI: 10.1038/s43587-022-00312-x).
„Stan zdrowia w podeszłym wieku częściowo zależny jest od tego, czego doświadczyliśmy w młodości, a nawet jeszcze w okresie prenatalnym. Zmiany w ekspresji genów na wczesnych etapach życia zapisane są w pamięci genetycznej, dającej o sobie znać wiele dekad później” – mówi dr Nazif Alic, autor analizy.
Naukowcy prowadzili badania na muszkach owocowych. Ich wcześniejsze prace wskazywały, że muszki karmione pożywieniem o wysokiej zawartości cukru na wczesnych etapach życia, umierały szybciej. Nawet jeśli ich sposób odżywiania w późniejszym życiu był prawidłowy.
Ustalono, że spożywanie dużych dawek cukru blokuje działanie czynnika transkrypcyjnego dFOXO, który bierze udział w metabolizmie glukozy. Czynnik ten wpływa także na długość życia, dlatego obecnie naukowcy postanowili zwiększyć aktywność dFOXO u samic muszek w pierwszych trzech tygodniach po ich wejściu w dorosłość.
Okazało się, że ta wczesna interwencja spowodowała zmiany w strukturze chromatyny, stanowiącej główny składnik chromosomów. Zmiany te utrzymywały się przez resztę życia muszek i powodowały zmiany w ekspresji genów.
